Wat een mooie vraag, hè? Maar hoe mooi hij ook is, soms is je eigen invulling van liefde eigenlijk niet zo liefdevol. Het komt vaak vanuit een goed hart, maar toch kan jouw manier van liefde geven beperkend zijn voor jezelf én voor de ander. Ik mocht weer een stukje van mezelf ontdekken. Jeuj. En dat was dit keer op het vlak: de liefde.
Wat is liefde voor jou?
Liefde was voor mij: de ander blij maken, o.a. door obstakels in het leven voor de ander weg te willen poetsen of op te lossen. Noem het een vastgeroest stukje redderssyndroom, goedbedoelde bemoeizucht of een soort oermoeder-drift. Maar is dat liefde? En help je de ander er écht mee of sta jij iedere keer in de weg van het proces van een ander met je pleisterpakket? Op een dag ga je inzien dat je niet alles kan voorkomen, omdat dit gewoon absoluut niet de bedoeling is van het leven.
Liefde voor je kind
Toen onze zoon Guus geboren werd, werd ik overspoeld door liefde. Tijdens de zwangerschap zag ik geen roze wolk; vooral het plafond door bekkeninstabiliteit. Maar toen hij er eenmaal was? Alsof er écht een bubbel van liefde ontstond. En deze liefde was anders dan voor wie dan ook. Onvoorwaardelijk. Het bracht me zelfs even in de war: heb ik ooit überhaupt ooit zo veel van iemand gehouden? Nee, en dat is oké. Want uiteindelijk deel je de liefde voor je kind ook met je andere grote liefde (als het goed is). Hoe heerlijk dat je dan zo’n baby écht vast mag houden… en dat de liefde mee evolueert van constant zorgen voor naar loslaten. Steeds meer loslaten.
Liefde voor je naasten
De liefde voor je kind of partner kan zó overweldigend zijn, dat je hem of haar het liefst in bubbeltjesplastic wil stoppen. Het kan ervoor zorgen dat je tegenslagen in het leven van de ander het liefst weg mept. Het is zo goed bedoeld, maar volgens mij dus niet de hoogste vorm van liefde. Want het schuurt tegen angst aan en codepentie. Het verschil is best goed te voelen hoor: echte liefde geeft ruimte en angst wil vastpakken, controleren en je krimpt ervan in elkaar. Misschien is de betekenis van liefde elkaar de meest complete ervaring van het leven gunnen: the highs and the lows. En er voor elkaar zijn. Vanuit je eigen plek. Naast elkaar.
Een mooie quote…
Een mooie quote die ter sprake kwam, is:
Love
A state that allows
All living things
To grow into their
Fullest expression
Of self
Iedere keer als je dit leest kan het accent op een ander woord liggen. Voor mij is ‘allow’ een belangrijke. Durf toe te staan dat een ander door een proces gaat. Maar ook ‘their’. Want mijn visie van je volste potentieel is niet de enige visie. Helaas. Dus laat de ander ook de ander zijn.
Het begint vanuit jouw plek
Zoals bijna altijd is er een aanwijsbare reden te vinden waar je jouw visie van liefde opgepikt hebt. En die begint vaak in jouw basisgezin. Wat doen je ouders? Wat is ‘normaal’ in jouw gezin? Waar sta jij? En is dat wel jouw plek? Wat ook een belangrijke is: voel je jezelf gedragen door iets dat groter is dan jij of draag je alles op je eigen schouders? Dat heeft allemaal impact op hoe jij liefde ervaart en geeft. Het is in ieder geval interessant om er eens bewust mee bezig te zijn wat het voor jou betekent en hoe jij dit uit naar je naasten.
Liefde en waarheid
Hoe mooi ik de quote hierboven ook vind, met al die ruimte voor de ander eromheen, is liefde voor mij ook waarheid durven delen. En dan niet iedere onbelangrijke mening die je hebt, maar als iets je raakt… dan is het jouw ‘fullest expression of self’ om dit eerlijk te delen. Jouw eigen waarheid onderdrukken, zou afbreuk doen aan de liefde voor jezelf. Dus het kan gebeuren dat uit liefde, jij ooit een ander pijn doet met jouw waarheid. Dus liefde is niet altijd alleen maar zacht en aardig, maar soms best pijnlijk. Tja, zo kan ik nog uuuren doorgaan. Liefde is… alomvattend. Joh, zouden ze hier ooit liedjes over gemaakt hebben of een gedicht of een film? 😉 Lijkt me een goed idee.
Veel liefs zonder al te veel bemoeienissen vanuit mij.
