Goed, het is écht een zuur woord om uit te spreken: synchroniciteit. Typen is trouwens al niet fijn. Maar synchroniciteit ervaren is wel echt een feestje. Tot een aantal jaar geleden was ik me er nooit van bewust hoe bizar ‘toevallig’ sommige dingen zijn. Maar tegenwoordig is er steeds meer synchroniciteit in mijn leven en tovert het iedere keer een grote lach op mijn gezicht. Alsof het een knipoog van het leven is. Of een lief duwtje in je rug. Je voelt je letterlijk en figuurlijk meer gedragen door bepaalde synchroniciteit. Vooral omdat je het 100% zeker niet af kunt dwingen of online kunt bestellen.

Synchroniciteit in cijfers

Stel je pakt net je telefoon en je ziet 11:11. Dat is een voorbeeld van synchroniciteit in cijfers. Bepaalde cijfers zijn engelengetallen, maar heel eerlijk… welk getal waarvoor staat? Ik weet ‘t niet. Als je googelt, kun je dat achterhalen. Maar die info is door de filter van een ander mens gegaan, dus het is discutabel of het allemaal klopt. Misschien kun je die mooie, dubbele getallen zien als: ‘Ja, ik ben heel dicht bij mezelf. Ja, dit voelt fijn. Ja, hier moet ik zijn.’ Zelf heb ik dit regelmatig als ik het aantal woorden check van een artikel en dat ‘t dan precies 777 woorden is. Dan voelt dat als een fijne bevestiging. Punt. Ik hecht er niet al te veel waarde aan. En als er een woord te veel instaat, gaat ‘t ook met 776 woorden online en heb ik niet de illusie dat ik nu vervloekt ben. Maar tóch: je hebt die fijne synchroniciteit in cijfers gezien. Hoe meer je dat ziet, hoe meer je ervaart dat alles met elkaar verbonden is.

Synchroniciteit in het dagelijkse leven

Als je de hele dag je telefoon in je klauwen hebt, dan zie uiteindelijk ieder engelengetal voorbijkomen. Daar is niet per se iets magisch aan. Daarom vind ik synchroniciteit in het dagelijks leven nóg leuker en mindblowing. Zo speelde synchroniciteit een rol met het ontstaan van de naam van deze website Right Here. Maar ook dit artikel is met een bepaalde synchroniciteit gemaakt. Het idee qua onderwerp popte al binnen. Aangereikt. Vandaag is onze trouwdag en toen zei mijn man: ‘Net kwam het liedje van de openingsdans op de radio.’ Toen dacht ik al: ‘Ja, dit soort dingetjes bedoel ik.’ Dat heeft een bepaalde schoonheid die je haast niet in woorden uit kan drukken. Toen stond ik net bij de Jumbo in de winkel en luisterde ik naar de radio… en ik wist al, kom maar door met het volgende nummer, want dat wordt een bevestiging. En ja hoor: ‘Unwritten’ begint. Een belangrijk liedje voor mij. En de andere 60 mensen in de winkel interesseert het he-le-maal niks.

Synchroniciteit met andere mensen

Dan is er nog de synchroniciteit met andere mensen. Dat je bijvoorbeeld aan iemand denkt en hij of zij appt jou. Dit kan overigens ook ‘gewoon’ telepathie zijn. Met bepaalde mensen ben ik zo verbonden, dat dit eigenlijk iedere keer weer raak is. Je kunt jezelf daarin trainen. Of je komt iemand ergens tegen op een plek die zo onwaarschijnlijk is, dat je denkt: ‘Uhhh? Is het leven een gescripte film?’. Zo liep ik een paar weken geleden zo in de armen van mijn lieve collega Tom op een moment dat ik me heel kut voelde. Bij een erg grote kampeerwinkel in Schijndel. En ik kom daar dus écht maximaal 1 x per 20 jaar. Dat voelde als zo’n cadeautje. Ik had die knuffel op dat moment ook nodig.

Tekens zijn overal

Dus die synchroniciteit en die tekens zijn overal. Het is echter de kunst om hier de balans in te vinden. Als je overal een betekenis achter zoekt, is de kans groot dat je ontspoort of paranoïde door het leven gaat. Ook dieren of insecten dragen soms een boodschap met zich mee. Zo zat ik pas in de tuin rustig te bellen en er kwam een libelle op me zitten. De libelle staat voor transformatie, maar het feit dat ‘ie rustig komt zitten, is misschien een teken dat het tijd is om rustig aan te doen. En heel eerlijk, daar teken ik met alle liefde en direct voor: even wat rust in alle transformatie.

Wat is die synchronisatie dan?

Maar wat is die synchroniciteit dan? Zelf zie ik het als een manier met communiceren met het leven zelf, ‘het Universum’, maar eigenlijk dus God. Laten we het beestje bij de naam noemen. Het voelt daardoor alsof je er niet alleen voor staat. Of dat dan achter de schermen God, engelen, mijn gidsen, Hoger Zelf of aartsengel IJsbert is? Ik heb werkelijk geen idee en het maakt me nog minder dan niks uit. Het enige dat ik weet, is dat ’t geen random toeval is, maar dat het leven soms op een briljante manier in elkaar klikt. En ik weet dat er voor iedereen zo’n manier van synchronisatie is die 100% bij jou past. Als je er maar voor openstaat en het waarneemt. Met liedjes, boodschappen in de natuur of een tekst op een vrachtwagen die jou raakt. En jij weet dan: dit is voor mij. Als je ergens kippenvel van krijgt, de fijne soort, dan weet je: dit is mijn onderbewustzijn die aangeeft: ‘YES!’ Niet te controleren, maar al helemaal niet te ontkennen.

Spelen met synchronisatie

Als je deze synchronisatie kent, dan hoef ik je niet uit te leggen hoe bevestigend dat kan voelen. Mocht je dit een vaag verhaal vinden, dan vraag ik me af waarom je het tóch leest. Weet gewoon: er is niemand bijzonderder dan een ander. Iedereen heeft intuïtie, iedereen heeft een onderbewustzijn en God maakt écht geen onderscheid: ‘jij wel, jij niet.’ Maar het begint wel met jezelf. Ervoor openstaan, je perspectief verbreden en überhaupt een vraag stellen en weer loslaten. Hulp vragen kan echt altijd. En nee, je krijgt er geen garanties bij, maar je kunt er spelenderwijs en 100% op jouw manier altijd mee leren spelen. Je zult meer binnenpretjes hebben dan ooit tevoren.