We zitten ongeveer op de helft van 2023. De tijd vliegt om vervolgens af en toe compleet stil te staan. Nog steeds zitten we in een tijd van transformatie waarin we meer (hortend, stotend en met de nodige weerstand) bewegen naar onze intuïtie. Een tijd waarin we dingen die ons niet meer dienen in ons gezicht krijgen. Dat speelt dus absoluut een rol in de energie van 2023. Regelmatig klopte er iets op de deur: ‘Zeg, wil je deze oude pijn ook nog even verwerken?’ Leuk. Daarnaast voelt het alsof er een duidelijke, rode draad was de eerste helft van het jaar en die is: niets is wat het lijkt.
Niets is wat het lijkt
Lekker vaag: niets is wat het lijkt. Maar daarmee bedoel ik dat er regelmatig dingen in je levensveld komen die je ‘activeren’ of triggeren, zoals je wilt. Niet per se dingen die al écht waar zijn in je fysieke realiteit, maar informatie over potentiële gebeurtenissen. Van klein tot groot. Van positief tot negatief. Geregeld krijgen we informatie over iets in de toekomst en dan blijkt het allemaal toch anders te lopen. De realiteit lijkt te fluctueren en kneedbaar te zijn. Hoe je het ook zou kunnen omschrijven? Mindfucks. Deze mindfucks zijn eigenlijk goed verpakte cadeautjes, passend bij de energie van 2023. Het zijn uitnodigingen om continu in het nu te blijven, bij jezelf te blijven en geen overhaaste conclusies te trekken.
Klein praktijkvoorbeeld
Onlangs keek ik in het weekend in mijn agenda voor de komende week en ik ervaarde al meteen druk. ‘Mmm… veel te vol. Hoe ga ik dat doen?’ Op dat moment ervaart jouw lichaam al de stress van hoe druk die week potentieel is. En je hebt nog niks van je lijstje écht gedaan. Daarna dacht ik: ‘Oké, het is nu nog niet zo ver. Nu hoef ik niks. Dus ik laat het los.’ En warempel: er werden wat afspraken verschoven en eigenlijk was er de hele week qua drukte precies niks aan de hand. Het lijkt alsof we uitgenodigd worden om ons te realiseren: wil je hier wel in meegaan? Is dit wel zo? Op kleine en grote schaal. Alles waar we menen grip op te hebben, glibbert als een paling uit je handen.
Hoe ga je met informatie om?
In de meivakantie ging ik met mijn familie naar Tenerife, met 14 personen. Op de heenreis werd vermeld in het vliegtuig dat er issues waren met de koffers. Er ontbraken er 35 én daar gingen ze niet op wachten. Frustrerend en wederom een mindfuck: want tja, ben jij de klos of niet? Mijn eerste gevoel was: ‘Wij hebben alle koffers.’ Maar andere familieleden zagen al doemscenario’s voor zich. Ook voor mezelf werd het steeds uitdagender om te blijven vertrouwen dat mijn gevoel klopt: ‘Wie denk je wel niet dat je bent om zo naïef op je intuïtie te vertrouwen?’ Toen kregen we een appje van Tui dat er koffers ontbraken in ons gezelschap. En toch dacht ik: ‘Ze hebben nooit die filtering van telefoonnummers op tijd gemaakt, dus iedereen krijgt dit massabericht.’ Uiteindelijk kwamen al onze koffers en tassen gewoon voorbij gerold tot onze grote opluchting. Ik zou het bijzonder interessant vinden om te zien vanuit een energetisch plaatje wat dit dus met iedereen doet. Hoe werkt je mind? Hoe reageert je lichaam daarop? En hoe beïnvloed je elkaar, als familie, maar ook als morfogenetisch veld in een vliegtuig? Informatie of berichtgeving is nog geen fysieke realiteit.
Angst is geen goede raad- of richtinggever
In alle situaties die je op je pad krijgt, word je uitgenodigd om een keuze maken: beweeg je vanuit angst (of tekort) of vanuit vertrouwen, overvloed en liefde? Natuurlijk gebeuren er in ons leven dingen die écht niet tof zijn. Waar je helemaal doorheen mag bewegen met alle emoties die daarbij komen kijken. Soms komen naast je dromen, ook je grootste angsten uit. Maar als iets nog niet zo is in je fysieke realiteit, kun je wel jezelf uitdagen om dingen anders te gaan benaderen. Luchtiger. Positiever. Kneedbaar. Is het allemaal zoals het lijkt? Of gebeuren er links allemaal mooie dingen, die je niet ziet als je de hele tijd naar rechts kijkt? Waar leg jij jouw focus op?
De energie van 2023
De eerste helft van 2023 zorgde dankzij alle ‘mindfucks’ er vooral voor om steeds flexibeler te worden en mee te veren. Nog meer controle los te laten, in het nu te zijn, te vertrouwen en uit je hoofd te komen. Dit soort dingen gaan wij mensen écht niet vrijwillig leren als de mentale, emotionele of zelfs fysieke nood niet héél hoog is. Over de tweede helft van 2023 kan ik niet per se iets concreets zeggen. Maar het voelt als een veld vol potentiëlen waarin er van alles kan gebeuren. Alle vastigheid lijkt op losse schroeven te staan. Iets wat niet per se slecht nieuws is, maar juist zorgt dat je meer in een flow-staat komt… wat uiteindelijk tot een mooiere uitkomsten kan resulteren dan wij samen kunnen bedenken. All you need is faith, trust and a little pixie dust.
Keep your head up
